Babcia Ira, dla mnie i mojego brata , macocha, która przyjęła rolę mamy dla mojego taty, kochająca, druga żona dla mojego dziadka Czesia, to prywatnie. Zawodowo dziennikarka, korespodentka, bibliotekarka, wykładowca, wiele wcieleń, jedna osoba. Napisano o niej liczne prace dyplomowe, magisterskie, publikacje. Opowieść o niej rozpocznę przytoczeniem życiorysu, napisanego przez nią samą.
Życiorys docent dr. hab. Ireny Bar - Święch
Urodziłam się 21 stycznia 1909 r. w Boguchwale, woj. rzeszowskie. Moimi rodzicami byli Helena z Suszyckich i inż. Wincenty Turowski. Ukończyłam Gimnazjum Państwowe w Kielcach w 1926 r. i zaczęłam studia w Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale filozoficznym w zakresie filologii polskiej zakończone dnia 27 czerwca 1930 r. stopniem magistra filozofii. Moimi prof. byli prof.Stanisław Windakiewicz, prof. Ignacy Chrzanowski, prof. Kazimierz Witech, prof. Władysław Folkierski, prof. Roman Dyboski, prof. Aleksander Semkowicz, prof. Wacław Sobieski, prof. Witold Taszycki. Szczególnie wiele zawdzięczam prof. I.Chrzanowskiemu w dziedzinie metodyki badań naukowych i zainteresowań epoką stanisławowską. Już w czasie studiów ogłosiłam szereg artykułów źródłowych w czasopismach "Silva Rerum", "Ruch Literacki" i "Pamiętnik Literacki" zajmując zagadnienia na tle porównawczo źródłowym, dzięki czemu udało mi się ustalić źródła powieści Wschodnich Ignacego Krasickiego., oraz odkryć autorstwo Wschodnich opowiadań J.U. Niemcewicza, który był tylko tłumaczem, gdyż utwory są pióra Jana Potockiego. W lutym 1933 r. uzyskałam w Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora filozofii, a moja dyskretacja pt. Zabawy Przyjemne i Pożyteczne 1770-1777 (Kraków 1933) była drukowana jako nr 40 Prac Historyczno- Literackich wydanych z zasiłku Min. WRiOP.
Od 1 września 1930 r. zaczęłam pracę kontraktową w Bibliotece Jagiellońskiej. W 1932 r. wyszłam za mąż za dr. Adama Bara pracownika tej że Biblioteki, literata i bibliografa.
Do wybuchu II Wojny Światowej przeszłam w Bibliotece Jagiellońskiej, wszystkie oddziały i zapoznałam się ze wszystkimi rodzajami pracy. W 1935 r. zdałam państwowy egzamin bibliotekarski I kat. w Min. WRiOP. W tym okresie opublikowałam szereg artykułów na podstawie rękopisów Zapomniany orientalista polski w piędziesiątą rocznicę zgonu Wojciecha Kazimierskiego (1937). W tym okresie byłam korespondentem kulturalnym Pol. Agencji Telegraficznej PAT w Krakowie i odbyłam też szereg podróży zagranicznych do Włoch, Grecji, Turcji, Belgii, Hiszpanii i krajów skandynawskich. W czasie tych podróży miałam okazję zapoznać się z organizacją bibliotek naukowych oraz problemami kształcenia bibliotekarzy.
W okresie okupacji również pracowałam w Bibliotece Jagiellońskiej i wraz z moim mężem dr Adamem Barem, głównym redaktorem podziemnego Dziennika Polskiego pisałam szereg artykułów do tego pisma, kompletowałam prasę podziemną wszelkich ugrupowań. Po śmierci mego męża prasę przekazałam Bibliotece Jagiellońskiej.
Zbiór ten pochodził z trzech źródeł:
egzemplarzy redakcyjnych, które dzięki swym podziemnym kontaktom otrzymywał Adam Bar
zakupu, który Adam Bar uczynił za część swojego honorarium z książki pt. Kumoszki na Parnasie u księgarza Stefana Kamińskiego
wymiany jaką przeprowadziłam już w okresie powojennym za dyrektury Juliana Przybosia w Bibliotece Jagiellońskiej z prof. Lewakiem w Warszawie w zakresie numerów czasopism warszawskich.
Comments